ΟΙ “ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ” ΕΠΙΣΚΕΦΤΗΚΑΝ ΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ΤΗΣ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ

Η κυρία Ψωμά ως πρόεδρος του Συλλόγου και η κυρία Αντωνιάδου δεν αρνήθηκαν στην παράκλησή μας να ακολουθήσουμε τον δρόμο αγάπης που ανοίγουν ομολογουμένως μέσα από πολλές δυσκολίες και πολύ προσωπικό αγώνα. Στην συντροφιά μας προστέθηκαν δύο κυρίες, εκπρόσωποι της Ιεράς Μητροπόλεως, και του Καθεδρικού Ιερού Ναού της Του Θεού Σοφίας.

Η κυρία Ψωμά ως πρόεδρος του Συλλόγου και η κυρία Αντωνιάδου δεν αρνήθηκαν στην παράκλησή μας να ακολουθήσουμε τον δρόμο αγάπης που ανοίγουν ομολογουμένως μέσα από πολλές δυσκολίες και πολύ προσωπικό αγώνα. Στην συντροφιά μας προστέθηκαν δύο κυρίες, εκπρόσωποι της Ιεράς Μητροπόλεως, και του Καθεδρικού Ιερού Ναού της Του Θεού Σοφίας. Σκοπός λοιπόν της επίσκεψής μας στις Φυλακές Κομοτηνής ήταν αφού ο Σύλλογος και η Ιερά Μητρόπολη Ξάνθης και Περιθωρίου συγκέντρωσαν τα απαραίτητα χρήματα, να αποφυλακισθεί ένας κρατούμενος πατέρας τεσσάρων παιδιών για τροχαία παράβαση. Ταξιδέψαμε από την Ξάνθη στην Κομοτηνή. Μας υποδέχτηκε ο Διευθυντής των Φυλακών κύριος Καπάνταης Κωνσταντίνος, πραγματικά ένας γνώστης των προβλημάτων του ανθρώπου και της κοινωνίας. Παρά την σωρεία των προβλημάτων που καλείται να επιλύσει σε καθημερινή βάση, δέχτηκε τη βοήθεια των παρισταμένων σαν να επρόκειτο για το καλό της δικής του οικογένειας. Η κυρία Ψωμά πήρε τον λόγο. ” Κατ αρχήν θα πρέπει να ευχαριστήσω τις κυρίες που εξ ονόματος της Ιεράς Μητρόπολης και του ιερού Ναού Της Του Θεού Σοφίας με την καθοδήγηση του Πρωτοσύγκελου, ήρθαν μαζί μας για να βοηθήσουν σε αυτήν τη σημερινή χειρονομία. Ο σύλλογος μας έχει 120 μέλη και είκοσι Ευρώ είναι η συνδρομή μας. Από κει και πέρα, υπάρχει η αγάπη μας και οι φίλοι μας που στηρίζουν αυτό που κάνουμε. Εγώ προσωπικά ευχαριστώ τις κυρίες που άφησαν τις υποχρεώσεις τους για να μας ακολουθήσουν καθώς και την εφημερίδα “Αγώνας” που πάντα μας συμπαραστέκεται και προβάλει το όποιο έργο μας. Διότι κακά τα ψέματα υπάρχουν συνάνθρωποί μας που από μια κακιά στιγμή, γιατί όχι, βρίσκονται και στην φυλακή. Ευχαριστούμε και τον κύριο Καπάνταη τον Διευθυντή των Φυλακών Κομοτηνής που μας επιτρέπει να δίνουμε αγάπη. Σήμερα από την αγάπη των φίλων μας και των μελών μας συγκεντρώσαμε εμείς “οι γυναίκες χωρίς σύνορα” το ποσό των πεντακοσίων Ευρώ το οποίο και σας το παραδίδομε και θερμή παράκληση, επειδή δεν είναι χρήματα του Συλλόγου, τα έδωσαν επώνυμοι άνθρωποι, να κόψουμε τις αποδείξεις στο όνομα αυτών των ανθρώπων, θέλω να ξέρουν οι φίλοι που στηρίζουν τον αγώνα μας που πάνε τα χρήματά τους. Και οι κυρίες που είναι μαζί μας, εκπροσωπόντας την Ιερά Μητρόπολη και τον Ιερό Ναό της Του Θεού Σοφίας θα προσφερουν κάποιο χρηματικό ποσό. Από όσο ξέρω υπάρχουν πολλοί άποροι στην φυλακή σας και εμείς το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να απαλύνουμε κάπως τον πόνο τους. Με αυτή την λογική η κυρία Αντωνιάδου, προσφέρει αυτές τις τηλεφωνικές κάρτες, και είδη πρώτης ανάγκης, οδοντόκρεμες, οδοντόβουρτσες, σαμπουάν σαπούνια και ξυριστικές μηχανές. Σας έχω μία επιστολή και παράλληλα, να συζητήσουμε και την συναυλία που προτιθέμεθα να κάνουμε στη φυλακή σας” Παράλληλα, δεν σταματούσε να δέχεται ο κύριος Διευθυντής το προσωπικό του και να λύνει τα τρέχοντα προβλήματα. Πήρε τον λόγο η κυρία Αντωνιάδου, εκπρόσωπος του μουσικού σχήματος “ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΧΟΣ”, και έκφρασε την επιθυμία της να κάνει μία συναυλία στο χώρο της φυλακής για να ψυχαγωγηθούν οι Τρόφιμοι. Ο κύριος Καπάνταης δέχτηκε με χαρά την πρόταση της κυρίας Αντωνιάδου και κανονίστηκε να γίνει η συναυλία. Ο Διευθυντής της φυλακής πήρε το λόγο και μας ανέφερε το γεγονός και που θα πήγαιναν τα χρήματα, μας είπε: ” Ο εν λόγω άνθρωπος, φτωχός βιοπαλαιστής, από τον Πειραιά, (μας έδειξε την φωτογραφία του, ετών 35, πατέρας 4 παιδιών) αφού έπεσε κάποιος μεγάλος σε ηλικία άνθρωπος στο αυτοκίνητο του, μάζεψε τον υπερήλικα, τον πήγε στο Νοσοκομείο και έγινε καλά. Πέρασε αρκετός καιρός, τα παιδιά του έβαλαν τον υπερήλικα σε ένα γηροκομείο αυτός μετά από κάποιο διάστημα πέθανε, οι οικείοι του ζήτησαν από την ασφάλειά του να αποζημιωθούν. Η ασφάλεια πλήρωσε την αποζημίωση Από το δικαστήριο επιδικάστηκαν κάποια δικαστικά έξοδα. Δεν είχε να τα πληρώσει με αποτέλεσμα να φυλακισθεί. Καταλαβαίνετε λοιπόν, ότι άφησε πίσω του 4 παιδιά ανήλικα ενώ η γυναίκα του δεν εργαζόταν. Όταν ήρθε πριν από ένα μήνα δεν είχε τσιγάρα να καπνίσει. Του έδωσα εγώ, αν και δεν καπνίζω, έχω πάντα στο συρτάρι μου τσιγάρα για τέτοιες περιπτώσεις. Του έδωσα και μία τηλεκάρτα να επικοινωνήσει με την οικογένειά του. Σας γνωρίζω ότι η φυλακή έχει Φιλανθρωπικό ταμείο, και χρησιμοποιείται αποκλειστικά για αποφυλακίσεις κρατουμένων και για την ενίσχυση των απόρων. Δεν χρησιμοποιείται για κανέναν άλλον λόγο. Δηλαδή, όταν δεν έχει χρήματα ο κρατούμενος να πάρει μία κάρτα για να τηλεφωνήσει στην οικογένειά του ή να πιει έναν καφέ, από κείνο το ταμείο τον βοηθάμε να νοιώσει κάπως καλύτερα. Όσο για τον εν λόγω άνθρωπο κάποιος επιχειρηματίας προσφέρθηκε να βοηθήσει, πληροφορηθήκαμε ότι βοηθήθηκε. Εμείς με την σειρά μας, αφού είδαμε ότι το ποινικό του Μητρώο ήταν καθαρό, αποφασίσαμε να τον βοηθήσομε. Έτσι μέσα σε ένα μήνα αποφυλακίστηκε. Ήταν τόσο συγκινημένος, που μου είπε ότι η Αθήνα είναι ζούγκλα, ανακάλυψε ότι στην Κομοτηνή υπάρχουν άνθρωποι. Ο πατέρας Νύμφωνας έστειλε κάποιο άτομο εδώ που έφερε και αυτός λεφτά για την αποφυλάκισή του, και τον παρέλαβε, τον πήγαν στον Άγιο Νικόλαο και στην συνέχεια θα τον πήγαιναν στην Ξάνθη για να φύγει και να πάει στην οικογένειά του. Έφυγε κλαίγοντας. Ειλικρινά σας μιλάω, έχω εικοσιέξι χρόνια στις φυλακές, τέτοια περίπτωση δεν ξανασυνάντησα. Από την πρώτη στιγμή είδαμε ότι δεν είναι ένας άνθρωπος που έχει σχέση με τις φυλακές. Ευτυχώς που υπάρχουν άνθρωποι που ευαισθητοποιούνται. Μόλις τηλεφώνησα στον πατέρα Νύμφωνα και στον πατέρα Γιαβάσιο, τα χρήματα τα είχαν στείλει σε μισή ώρα.” Ο κύριος Διευθυντής έδωσε το τηλέφωνό και την διεύθυνση του αποφυλακισθέντος, διότι η κυρία Πρόεδρος είπε ότι θα κινητοποιήσει τις Γυναίκες χωρίς σύνορα στην Αθήνα για να τον βοηθήσουν. Και συνέχισε ο διευθυντής: “Σας γνωρίζουμε ότι όταν πρόκειται για τέτοιες περιπτώσεις χτυπάμε πόρτες. Δυστυχώς όμως δεν βρίσκουμε ανταπόκριση. Ευτυχώς που υπάρχετε εσείς και οι Σύλλογοι των Ενοριών, εδώ θα εκφράσω ένα παράπονο, βοηθάνε αυτούς τους ανθρώπους πάντα σύλλογοι από την Ξάνθη, την Καβάλα, την Δράμα και τις Σέρρες, οι Κομοτηναίοι υστερούν λίγο. Δεν βοηθάνε όσο θα έπρεπε. Είμαι δύο χρόνια εδώ, ενορία Κομοτηνής δεν έχει έρθει ακόμα. Πάντα υπάρχουν μικροποινήτες που χρειάζονται την βοήθεια” Μας ανέφερε την περίπτωση φυλακισμένου από την Αλεξανδρούπολη, που αποφυλακίστηκε, δεν είχε που να πάει, και ζήτησε στέγη και ψωμί. “Στέγη επειδή απαγορεύεται δεν του έδωσα, όμως του επέτρεψα να έρχεται να τρώει. Ήρθε μερικές μέρες και μετά τακτοποιήθηκε. Υπάρχουν πολλοί ιερείς που τιμούνε τα ράσα τους σαν παράδειγμα θα σας αναφέρω τον πατέρα Νύμφωνα είναι σχεδόν κάθε Δευτέρα εδώ και ψάχνει περιπτώσεις που μπορεί να βοηθήσει. Τον αποκαλούν ο Άγιος των φυλακών” Ευχαριστήσαμε τον Διευθυντή των φυλακών κύριο Καπάνταη γιατί πίσω από την απανθρωπιά που καταγράφει σε καθημερινή βάση ο ίδιος, κρύβεται μέσα ένας άνθρωπος που θέλει όσο μπορεί να βοηθήσει να γίνει ο κόσμος λίγο καλύτερος από ότι είναι. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ