ΑΠΌ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑΣ ΓΚΟΥΜΑ

Προχθές ως καλή μαμά με ανείπωτη περηφάνια και χαρά στήθηκα πρώτη θέση για να χειροκροτήσω με καμάρι τα λατρευτά μου τέκνα να παρελαύνουν….
Ο εντεκάχρονος γιος μου με το σχολείο του και η εξάχρονη κόρη μου με το Λύκειο Ελληνίδων….

Προχθές ως καλή μαμά με ανείπωτη περηφάνια και χαρά στήθηκα πρώτη θέση για να χειροκροτήσω με καμάρι τα λατρευτά μου τέκνα να παρελαύνουν….

Ο εντεκάχρονος γιος μου με το σχολείο του και η εξάχρονη κόρη μου με το Λύκειο Ελληνίδων….

Κάτι φυσικά που έπραξαν και όλες οι μαμάδες της πόλης που έχουν παιδιά στη σχολική ηλικία…..

 

Μέχρι πριν από κάποιο καιρό όταν πλησίαζε κάποια εθνική επέτειο και άρα κάποια παρέλαση όλοι εμείς λογομαχούσαμε αν μόνο τα Ελληνόπουλα πρέπει να κρατούν καμαρωτά την ελληνική σημαία και να παρελαύνουν….

Τούτη τη φορά το θέμα ήταν αν θα πρέπει να γίνονται παρελάσεις ή μήπως είναι καλύτερα να καταργηθούν….

Άλλωστε η εικόνα που παρουσιάζουν σήμερα ξεθωριάζουν και τον όποιο συμβολισμό….

 

Η αλήθεια είναι πως αν δεν ήταν και οι γονείς, οι παππούδες και γιαγιάδες να παίρνουν κάθε φορά θέση μπροστά  στα πεζοδρόμια της 28^ης Οκτωβρίου για να καμαρώσουν τα βλαστάρια τους, μάλλον ο θεσμός της παρέλασης θα είχε φθίνουσα πορεία με γοργούς ρυθμούς…

Οφείλω να το παραδεχτώ, πως αν δε συμμετείχαν τα παιδιά μου, αν δεν είχα δηλαδή το κίνητρο, ούτε που θα σκεφτόμουν να πιάσω θέση στην πλατεία Ελευθερίας….

Γιατί αυτή δεν είναι παρέλαση, αλλά αγγαρεία…..

 

Δεν είναι παρέλαση , αλλά πασαρέλα….

Κορίτσια την επόμενη φορά αποφασίστε τι τελικά πατούμενο θα φορέσετε, γόβα στιλέτο ή φλατ….

Καλά για το μήκος της φούστας δεν το συζητώ….είναι κάτι μεταξύ μίνι και σούπερ μίνι….

Η καλαισθησία σε όλο της το μεγαλείο…..

Αφήστε που κάποιες νομίζω πως ξέχασαν να φορέσουν τη φούστα, αφού το μήκος του σακακιού τους ήταν αρκετό…..

 

Όσο για τα αγόρια μας, φόρεσαν το μπλουτζίν και τις αρβύλες και είπαν να κάνουν το χρέος τους, πριν από την καθιερωμένη φραπεδιά μετά το τέλος της παρέλασης….

Ο βηματισμός τους δεν ήταν βηματισμός παρέλασης, αλλά νωχελικής βόλτας…..

Πού είναι το σφρίγος και το νεύρο….;

Πού είναι η ορμή των νιάτων σας βρε παιδιά…;

Δε βράζει το αίμα σας; …Θα σας ρωτούσε ο πατέρας μου…..

Και φυσικά και βράζει, αλλά το δείχνετε όπου εσείς θέλετε….σε κάποιο ποδοσφαιρικό αγώνα ή σε κάποια κατάληψη….

 

Τελικά γιατί αποφασίζετε να κάνετε παρέλαση, αφού δεν τη νιώθετε…;

Σας επιβάλετε ή όχι ….;

Ο εθελοντισμός εδώ δε χωρά…;

Δεν είναι καλύτερα να κάνουν παρέλαση όσοι το θέλουν και το νιώθουν…;

Η  παρέλαση τότε σίγουρα θα ήταν καλύτερη, έστω και με μικρότερο αριθμό μαθητών…..

Θα είχε εκείνο το επίπεδο που θα θέλαμε να δούμε όλοι και σχολιάζουμε κάθε φορά μετά το πέρας της ……

 

Και φυσικά θα πρέπει να είναι πιο αυστηρός ο έλεγχος στην αμφίεση….

Ομοιόμορφες στολές από την κορφή ως τα νύχια….

Τρεις είναι οι παρελάσεις το χρόνο βρε παιδιά, ας τις κάνετε σωστά….

Και επιτέλους και οι γυμναστές κα οι Διευθυντές, κυρίως των Λυκείων ας γίνουν πιο αυστηροί στον τελικό έλεγχο των μαθητών πριν από την παρέλαση…..

Η τελική εικόνα είναι αυτή που μετρά και δυστυχώς τα τελευταία χρόνια οι περισσότερες εντυπώσεις από τις μαθητικές παρελάσεις δεν είναι και οι καλύτερες…

 

Η μόνη τελικά σταθερή αξία που σκορπά ρίγη συγκίνησης σε μικρούς και μεγάλους είναι η παρέλαση των στρατευμένων μας νιάτων…..

Προσωπικά δεν είμαι ούτε υπέρ της κατάργησης των παρελάσεων, ούτε φυσικά και να είναι υποχρεωτικές για τους μαθητές…..

Επιλέγω τη μέση οδό που είναι και καλύτερη και μπορεί να συμβιβάσει και τις δύο παραπάνω τάσεις…..να είναι εθελοντική  η συμμετοχή των μαθητών στις παρελάσεις….τότε μόνο θα ξέρουν και γιατί συμμετέχουν σε αυτές….