ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑΣ ΓΚΟΥΜΑ

Άλλη μια απεργιακή κινητοποίηση πέρασε στην ιστορία… Μη με ρωτάτε για τα αποτελέσματα που θα φέρει και αν φέρει, είναι ακόμη πολύ νωρίς… Πάντως σε τοπικό επίπεδο είχαμε τη μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή, σε σύγκριση με τις υπόλοιπες πόλεις της Θράκης και φυσικά συγκρίνοντας τη χθεσινή απεργιακή συγκέντρωση και πορεία με εκείνες του πρόσφατου και μακρινού παρελθόντος… Ίσως ήταν από τις ελάχιστες φορές που οι συνδικαλιστικές οργανώσεις και οι εργαζόμενοι έχουν συνειδητοποιήσει τις αλλαγές που επιφέρουν στον εργασιακό χώρο και φυσικά στους ίδιους οι μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης στο κομμάτι που τους αφορά…

Άλλη μια απεργιακή κινητοποίηση πέρασε
στην ιστορία… Μη με ρωτάτε για τα αποτελέσματα που θα φέρει και αν φέρει, είναι
ακόμη πολύ νωρίς…

Πάντως σε τοπικό επίπεδο είχαμε τη μεγαλύτερη
δυνατή συμμετοχή, σε σύγκριση με τις υπόλοιπες πόλεις της Θράκης και φυσικά συγκρίνοντας
τη χθεσινή απεργιακή συγκέντρωση και πορεία με εκείνες του πρόσφατου και μακρινού
παρελθόντος…

Ίσως ήταν από τις ελάχιστες φορές που
οι συνδικαλιστικές οργανώσεις και οι εργαζόμενοι έχουν συνειδητοποιήσει τις αλλαγές
που επιφέρουν στον εργασιακό χώρο και φυσικά στους ίδιους οι μεταρρυθμίσεις της
κυβέρνησης στο κομμάτι που τους αφορά…

Είναι από τις ελάχιστες φορές που κανείς
δεν μπορεί να πει πως οι διεκδικήσεις και τα αιτήματα των εργαζομένων δεν είναι
αν όχι καθολικά σχεδόν στο σύνολό τους δίκαια και κατανοητά από όλους…

Σε ποια αλλαγή να κάνει πίσω ο απλός
εργαζόμενος, στο ελαστικό ωράριο, που του κάνει τη ζωή άνω-κάτω αν έχει δεύτερη
απασχόληση, που σίγουρα θα έχει, προκειμένου να τα φέρει βόλτα, στο διευθυντικό
δικαίωμα ή στη μείωση των χρημάτων για τις υπερωρίες…;

Τέλος πάντων, πολλές φορές η ίδια η ζωή,
όπως φαίνεται εξάλλου και από την ιστορία, έχει αποδείξει πως πολύ δύσκολα η θεωρία
εφαρμόζεται στην πράξη…

Και αν εφαρμοστεί, στην πορεία η θεωρία
από την πράξη διαφέρει, διαφοροποιείται, αλλάζει…με αποτέλεσμα να μην έρχονται
αυτά για τα οποία κάναμε την όποια θεωρία…

Τώρα ποιος εργαζόμενος μπορεί να πειστεί
ότι το ελαστικό ωράριο θα του διασφαλίσει τη δουλειά του, όταν στον ιδιωτικό τομέα
τίποτε δεν είναι μόνιμο ακόμη και αν είσαι άριστος στην εργασία σου…

Ποιος μπορεί να πείσει μια εργαζόμενη
που διανύει την πέμπτη δεκαετία της ζωής της πως ο εργοδότης δε θα την απολύσει
στο άμεσο μέλλον για να προσλάβει μια πολύ νεότερή της, που η φυσική της κατάσταση
θα είναι πολύ καλύτερη και θα μπορεί να αποδώσει καλύτερα στη δουλειά , αφού θα
έχει μεγαλύτερη αντοχή…;

Ο ανταγωνισμός δεν υπάρχει μόνο στην
αγορά και μεταξύ των επιχειρήσεων, αλλά και μεταξύ των εργαζομένων…

Ο καλύτερος και ο νεότερος και με τις
λιγότερες βέβαια υποχρεώσεις-γάμος, παιδιά- θα κερδίζει τις περισσότερες φορές την
προτίμηση του εκάστοτε εργοδότη…

Το ελαστικό ωράριο ή το διευθυντικό δικαίωμα
θα κάνει τις επιχειρήσεις πιο ανταγωνιστικές στην εσωτερική και διεθνή αγορά και
θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας, όταν τόσοι πόροι από αναπτυξιακούς νόμους
και ευρωπαϊκά προγράμματα δεν το κατάφεραν ως όφειλαν…;

Ένα είναι βέβαιο πως ο εργαζόμενος έχει
πιάσει πάτο, το έχει συνειδητοποιήσει και έχει αποφασίσει να αντιδράσει …

Και αυτό διαφάνηκε και από τη χθεσινή
απεργιακή κινητοποίηση…

Που σίγουρα δε θα είναι η τελευταία,
καθώς προβλέπεται ο πολιτικός καύσωνας να μην υποχωρεί ούτε και τον τελευταίο μήνα
του καλοκαιριού, τον Αύγουστο που μας έρχεται σε λίγες μέρες…

Το μεταρρυθμιστικό έργο της κυβέρνησης,
καλό και κακό, συνεχίζεται με εντατικούς ρυθμούς…μέχρι και ο πρωθυπουργός κάνει
θυσίες για να μην ξεστρατίσει από το μονόδρομό του…

Φέτος στέλνει στην Ιο μόνο τη Νατάσσα
με τα διδυμάκια…

Ο ίδιος θα αρκεστεί σε διακοπές μόνο
δυο-τριών ημερών στο αγαπημένο του νησί…

Λέτε να θέλει με αυτό τον τρόπο να συμπαρασταθεί
νοερά στον απλό εργαζόμενο που και αυτός τις μόνες διακοπές που μπορεί να κάνει
είναι αυτής της διάρκειας και μάλιστα στην πιο κοντινή του παραλία…;

Σχετικά Άρθρα

Back to top button