Από το Π Ρ Ι Σ Μ Α
Να ‘μαστε πάλι μαζί… Όχι που θα μου ξεφεύγατε δηλαδή… Νέα χρονιά, νέα συνεργασία, νέα σχέδια και νέοι στόχοι… Μαζί με τον “Αγώνα” και μέσα από τις σελίδες του θα τα λέμε καθημερινά…
Μια αμφίδρομη επικοινωνία-θα βρούμε τον τρόπο στην πορεία- για ότι μας προβληματίζει, μας αγανακτεί και μας θυμώνει… Για τα κακώς κείμενα της ζωής μας, για τα άσχημα και τα μίζερα, τα γκρίζα και ενίοτε μαύρα της ζωής μας, για την γκρίνια που δε λέει να μας εγκαταλείψει…
Να 'μαστε πάλι μαζί… Όχι που θα μου ξεφεύγατε δηλαδή…
Νέα χρονιά, νέα συνεργασία, νέα σχέδια και νέοι στόχοι… Μαζί με τον "Αγώνα"
και μέσα από τις σελίδες του θα τα λέμε καθημερινά…
Μια αμφίδρομη επικοινωνία-θα βρούμε τον τρόπο στην πορεία-
για ότι μας προβληματίζει, μας αγανακτεί και μας θυμώνει… Για τα κακώς κείμενα
της ζωής μας, για τα άσχημα και τα μίζερα, τα γκρίζα και ενίοτε μαύρα της ζωής
μας, για την γκρίνια που δε λέει να μας εγκαταλείψει…
Η ζωή όμως δεν έχει μόνο μία όψη, για αυτό και από ετούτη
τη στήλη δε θα λείπουν και τα καλά, τα όμορφα και τα θετικά που απαντούν στο
διάβα μας και αποτελούν τονωτική ένεση στην αισιόδοξη πλευρά της ζωής…
# Καλή μας χρονιά λοιπόν και πρόσω ολοταχώς στις προκλήσεις
που μας έφερε το 2005… Μπορεί να ισχύει το κάθε πέρσι και καλύτερα, όμως κάτι
μου λέει ότι φέτος θα ισχύσει το αντίθετο…καθότι το δίσεκτο έτος το πήρε το
τσουνάμι και έφυγε…
Από την άλλη μήπως κάπως πρόωρα με πλημμύρισε η
υπεραισιοδοξία…;
Ή μήπως το καλομελέτα και έρχεται…; Μάλλον το δεύτερο…
#Πάντως η νέα χρονιά, πριν προλάβει καλά-καλά να ανατείλει,
επανέφερε στην επιφάνεια την ανθρωπιά και αλληλεγγύη που είχαμε καταχωνιάσει
μέσα μας…
Μάθαμε τι θα πει τσουνάμι, είδαμε τι σάρωσε στο πέρασμά
του, τις χιλιάδες ζωές που πήρε, και τον πόνο και τη θλίψη προκάλεσε στην
ανθρωπότητα…
#Βιώσαμε εξ αποστάσεως-εικονικά- τον όλεθρο και την
καταστροφή και μας διαπέρασε ένα άλλο τσουνάμι, ελληνικό, που μας πλημμύρισε με
ανθρωπιά και αγνά αισθήματα αλληλεγγύης για λαούς μακρινούς ως προς εμάς, όμως
τόσο κοντά μας όταν υποφέρουν. Τελικά όντως ο πόνος δεν έχει σύνορα…
#Και εκεί που γκρινιάζαμε για το άδειο πορτοφόλι και
προχωρούσαμε σε πράξεις αλχημείας μήπως και βγάλουμε αυτήν τη φορά το μήνα ίσα
βάρκα, ίσα πανιά και δε χρωστάμε πουθενά, ως δια μαγείας αυτή τη φορά
αποφασίσαμε αυτοβούλως να σφίξουμε για λίγο το ζωνάρι μας…
Δίχως γκρίνια και με όλη μας την καρδιά τρέχουμε να
προσφέρουμε, ότι μπορεί ο καθένας, για τους λαούς της νοτιοανατολικής Ασίας,
όπου το φονικό τσουνάμι χτύπησε ανηλεώς εκατομμύρια ανθρώπων…
#Βιώσαμε συγκινητικές στιγμές όταν τα μικρά παιδιά δώσανε
έμπρακτα μαθήματα ανθρωπιάς… Ρίξανε στον κουμπαρά της αλληλεγγύης τα έσοδα από
τα κάλαντα και το πενιχρό τους χαρτζιλίκι…
Και εκεί που πιστεύαμε ότι οι μικροί μπόμπιρες ήταν
κολλημένοι στα ηλεκτρονικά παιχνίδια τους και στα υλικά αγαθά και τις ανέσεις
τους…
#Τελικά είμαστε από καλή πάστα εμείς οι Έλληνες… Δεν
είναι και λίγο να συγκεντρώνονται δεκαοκτώ εκατομμύρια ευρώ από τον έρανο της
κρατικής τηλεόρασης…
#Και για να μην πάμε και μακριά, ας μην ξεχνάμε τους
κουμπαράδες που στήθηκαν στους δήμους του νομού μας και το έργο που επιτελεί η
Μητρόπολη της Ξάνθης και φυσικά αρωγοί σε όλη αυτήν την προσπάθεια ο απλός
κόσμος…
Μαζί με τους έχοντες και κατέχοντες…;
#Αυτά για την αρχή… Το ξέρω είναι δύσκολη η προσαρμογή
στην καθημερινότητα μετά από γιορτές, μακράς διαρκείας για πολλούς…
Γι' αυτό επιβάλλεται ο χριστουγεννιάτικος διάκοσμος να
αποτελέσει παρελθόν λίαν συντόμως, μήπως και βρούμε πιο εύκολα τους κανονικούς
μας ρυθμούς…
#Δείτε τη ζωή μέσα από ένα άλλο πρίσμα, γιατί όχι το δικό
σας και όχι αυτό των δελτίων ειδήσεων και ίσως κάτι αλλάξει σ' αυτήν
… Καλημέρα σας…!
