ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΓΙΔΕΥΣΟΥΝ, ΜΕ ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΝΤΑΛΚΙΔΕΙΟ ΕΙΡΗΝΗ, ΣΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ

1. Γενικά

            Την παρούσα χρονική περίοδο (αρχές 2017), το Κυπριακό Πρόβλημα, βρίσκεται, για μια ακόμη φορά, στην επικαιρότητα, με ανάλογες διαβουλεύσεις, συζητήσεις, που διεξάγονται στην Γενεύη, μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου, Μεγάλης Βρετανίας, Τουρκίας, ΟΗΕ, ΕΕ και ΗΠΑ.

1. Γενικά

            Την παρούσα χρονική περίοδο (αρχές 2017), το Κυπριακό Πρόβλημα, βρίσκεται, για μια ακόμη φορά, στην επικαιρότητα, με ανάλογες διαβουλεύσεις, συζητήσεις, που διεξάγονται στην Γενεύη, μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου, Μεγάλης Βρετανίας, Τουρκίας, ΟΗΕ, ΕΕ και ΗΠΑ.

            Το πρόβλημα της Κύπρου είναι πολυδιάστατο και μεγάλης χρονικής περιόδου. Σε αυτό εμπεριέχονται, δικά μας, διαπραχθέντα απαράδεκτα, τραγικά και ολέθρια λάθη, καθώς και φανερές και παρασκηνιακές, ανθελληνικές πιέσεις, δολοπλοκίες, προδοσίες και ξεπουλήματα, Αμερικανοβρετανικής προέλευσης και σχεδιασμού, στο παρελθόν, αλλά και τώρα στη Γενεύη, πάντα, επ’ ωφελεία των Τουρκικών επιδιώξεων.

       2. Κύριοι Ιστορικοί Σταθμοί του Κυπριακού

            α.         Με το πέρας του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, μέσα στα πλαίσια της αυτοδιάθεσης των λαών, από την βρετανική αποικιοκρατία, άρχισε να διαφαίνεται και ωριμάζει, όπως ήταν φυσικό και η αυτοδιάθεση της Κύπρου, γεγονός όμως πεισματικά αδιαπραγμάτευτο, από την Βρετανική πλευρά.

            β.         Οι Ελληνικές Κυβερνήσεις, πριν από τον Παπάγο, δεν απετόλμησαν να διεκδικήσουν την Κύπρο. Η κυβέρνηση Πλαστήρα δεν ανακίνησε το Κυπριακό, κάτω από σκληρές και ασφυκτικές Αμερικανοβρετανικές πιέσεις, που της ασκήθηκαν.

            Στις 16 Νοεμβρίου 1952, ο Παπάγος σχηματίζει κυβέρνηση. Στις 22 Δεκεμβρίου 1952, επιχείρησε να συνδιαλεχθεί με τους βρετανούς, για το Κυπριακό, χωρίς καμμία επιτυχία. Στις 16 Σεπτεμβρίου 1954, έφερε το Κυπριακό στον ΟΗΕ.

            Αντίθετα με τους προκατόχους του, ο Παπάγος, στήριξε τους Ελληνοκυπρίους, στον ένοπλο αγώνα τους, της ΕΟΚΑ, που άρχισε την 1η Απριλίου 1955. Όλα αυτά τον έφεραν σε θανάσιμη σύγκρουση με τους Αμερικανοβρετανούς και η ζωή του ετίθετο ¨εν κινδύνω¨ . Αιφνιδίως αρρώστησε και στις 4 Οκτωβρίου 1955 απεβίωσε. Ο Ριζοσπάστης, αναφέρθηκε σε δολοφονία του. Οι ¨σύμμαχοι¨ θυμήθηκαν, στα πλαίσια του ¨διαίρει και βασίλευε¨ το αντίπαλο δέος της Τουρκίας και έτσι συντονισμένοι και ενορχηστρωμένοι με αυτήν, στις 6 Σεπτεμβρίου 1955, σχεδιάζεται να εξαπολυθεί, ένα άνευ προηγουμένου πογκρόμ, από τον τουρκικό όχλο, κατά των Ελλήνων της Κωνσταντινουπόλεως και του Ελληνικού κλιμακίου του ΝΑΤΟ, στην Σμύρνη.

            γ.         Την επομένη του θανάτου του Παπάγου, δηλαδή στις 5 Οκτωβρίου 1955, ο βασιλιάς Παύλος, με συνταγματικό πραξικόπημα, ανέθεσε στον Κωνσταντίνο Καραμανλή, την εντολή σχηματισμού Κυβέρνησης, καθ’ υπόδειξη των Αμερικανών.

            Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, χωρίς τα ανάλογα, τότε, εθνικά, πολιτικά και κομματικά εύσημα (ουδεμία αντιστασιακή δράση στην Κατοχή, δεν πολέμησε το 1940-1941, επικαλούμενος πρόβλημα βαρηκοΐας, δευτεροκλασάτο τότε στέλεχος της Κυβέρνησης κ.λ.π.), υπήρξε ο εκλεκτός των Αμερικανών, λόγω της διαφοροποιήσεώς του στο Κυπριακό, χαρακτηρίζοντας την πολιτική του Παπάγου ανεδαφική, είχε δε, προτείνει την επέμβαση και την ενεργό ανάμειξη των ΗΠΑ, τουτέστιν, ¨ Έβαζε το φαρμακερό φίδι στον κόρφο του Ελληνισμού¨ . Σύμφωνα, με επιστολή, στην εφημερίδα ¨Νεολόγος Πατρών¨ (21-2-1958), του Π. Σωτηρόπουλου, το σχετικό ¨Μνημόνιο¨ Καραμανλή (persona grata), περιέχει γραπτή δήλωση αυτού, ότι, θα έκλεινε το Κυπριακό, όταν θα ανελάμβανε την εξουσία, όπερ και εγένετο, όπως θα αναπτυχθεί στη συνέχεια.

            δ.         Ένωση – Αυτοδιάθεση, Ανεξαρτησία Κύπρου, Συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου

            Ο επικός αγώνας της ΕΟΚΑ, από 1 Απριλίου 1955, έως στις 9 Μαρτίου 1959, που διεξήχθει, από τους Ελληνοκυπρίους, ενώ οι Τουρκοκύπριοι συντάχθηκαν με τη βρετανική διοίκηση, πολέμησαν στο πλάι των βρετανών και δολοφόνησαν Έλληνες, απέβλεπε στην ΕΝΩΣΗ – Αυτοδιάθεση της Κύπρου.

            Το καλοκαίρι του 1958, δρομολογείται αιφνιδίως, η ανεξαρτησία της Κύπρου, αντί της Ενώσεώς της, με την Ελλάδα, με κύριο υπαίτιο και πρωταγωνιστή τον αρχομανή Μακάριο, ο οποίος ενθαρρύνθηκε για αυτό, όπως ισχυρίσθηκε, δικαιολογούμενος αργότερα, από το Στέϊτ Ντιπάρτμεντ, αλλά και Αμερικανικούς διπλωματικούς κύκλους. Στις 11 Φεβρουαρίου 1959, Καραμανλής και Μεντερές, μονογράφουν την Συμφωνία Ζυρίχης και στις 19 Φεβρουαρίου 1959, υπογράφονται οι Συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου από Μεγάλη Βρετανία, Ελλάδα, Τουρκία, Μακάριο, Κιουτσούκ.

            Οι Συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου, απετέλεσαν την ταφόπετρα του Κυπριακού και οι Αμερικανόδουλοι υποτακτικοί, τήρησαν την υπόσχεσή τους.

            Οι Τούρκοι, έλαβαν το εισιτήριο, για την Κύπρο, για να το χρησιμοποιήσουν, όταν οι Έλληνες, θα τους έδιναν αφορμή, όπως έγινε, με το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974,από τον Ιωαννίδη, για την ανατροπή του Μακαρίου. Επακολούθησε ο Αττίλας 1 και 2, με την κατάληψη του 40%, σχεδόν, της Κύπρου.

            Ένα μήνα, μετά την κύρωση των Συμφωνιών Ζυρίχης – Λονδίνου, ο Καραμανλής και Αβέρωφ θριαμβολογούσαν, ο δε Μακάριος από τον εξώστη της Αρχιεπισκοπής αναφωνούσε, το ¨νενικήκαμε¨ . Σε διάγγελμά του, ο Καραμανλής επί τη 25η Μαρτίου 1821, υπογράμμιζε ¨Η Ελλάς επέτυχε τον μεγαλύτερο θρίαμβο της ιστορίας της. Σπανίως, διαρκούσης της τρισχιλιετούς ιστορίας του Ελληνισμού, εσημειώθει, τόση αδιαμφισβήτητος επιτυχία¨. (Εστία 20-2-1959). Ο ¨Εθνάρχης¨ υπήρξε, άστοχος στις προβλέψεις και εκτιμήσεις του, αλλά και αδικαιολόγητα ιστορικός παραχαράκτης. Σύσσωμη δε η αντιπολίτευση τότε, λίαν προφητικά διέβλεψε, τα επερχόμενα δεινά (Μαρκεζίνης, Σοφοκλής Βενιζέλος, Ηλίας Τσιριμώκος, Στέφανος Στεφανόπουλος, Γιώργος Μαύρος, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, Ηλίας Ηλιού).

            Ειδικά, ο Ηλίας Ηλιού, χαρακτήρισε τις Συμφωνίες ¨ Τραγωδία¨ .  Το κείμενο των Συμφωνιών, όπως αποφάνθηκε, έδινε την εντύπωση, ότι συντάχθηκε από τους πιο αδιάλλακτους εχθρούς της Ελλάδος, ανατρέχων δε εις την αρχαία ελληνική ιστορία, τις χαρακτήρισε, όμοιες, με εκείνη της Ανταλκίδειου ειρήνης. (Την ειρήνη αυτή έκλεισε το 387 π.Χ., στα Σούσα ο Ανταλκίδας, έφορος της Σπάρτης, με τον Πέρση Βασιλιά Αρταξέρξη. Οι όροι της ειρήνης, έγιναν καθ’ υπαγόρευση του Αρταξέρξη και αναγνωριζόταν η Περσική κυριαρχία στις Ελληνικές πόλεις της Μ. Ασίας και στην Κύπρο, περιείχε δε ακόμη και άλλες δεσμεύσεις. Ο Πλάτων την είχε χαρακτηρίσει ¨επαίσχυντο έργο¨ . Έκτοτε, η έκφραση ¨Ανταλκίδειος ειρήνη¨ ανέκτησε παροιμιακό νόημα και χρησιμοποιείται, σε κάθε ύποπτη διπλωματική συνεννόηση).

            ε.         Τα πρώτα βήματα της Κυπριακής Δημοκρατίας (ίδρυσή της 16 Αυγούστου 1960) υπήρξαν ασταθή, με συγκρούσεις Ελληνοκυπρίων – Τουρκοκυπρίων, με διεκδίκηση χωριστών Δήμων από τους Τουρκοκυπρίους, με κίνδυνο διχοτομήσεως, με την χάραξη Πράσινης Γραμμής, με επιδίωξη του Μακάριου, αναθεώρησης του Συντάγματος, σε 13 Σημεία, με την έξοδο της ΤΟΥΡΔΥΚ, εκτός Στρατοπέδου της, σε πολεμική διάταξη, με απειλή επέμβασης και απόβασης της Τουρκίας, με διαρροή Τουρκοκυπρίων σε αμιγώς Τουρκοκυπριακά χωριά (Τουρκοκυπριακοί θύλακες) κ.λ.π.

            Το 1964, για πρώτη φορά, η Κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου, επανέρχεται στην πολιτική της Ενώσεως και όχι της θνησιγενούς ανεξαρτησίας. Για την υλοποίηση της νέας, αυτής πολιτικής, αποφασίζεται, η ¨μυστική¨ στρατιωτική ενίσχυση της Κύπρου. Την άνοιξη του 1964, μέχρι το Σεπτέμβριο, του ιδίου χρόνου, πραγματοποιείται ένας μυστικός στρατιωτικός Άθλος από την Κυβέρνηση (Γ. Παπανδρέου, Π. Γαρουφαλλιά Υπουργού Εθνικής Άμυνας). Επανδρώθηκε πλήρως η ΕΛΔΥΚ και μεταφέρθηκε και αναπτύχθηκε στην Κύπρο μία ενισχυμένη Ελληνική Μεραρχία, με δύναμη πυρός Σώματος Στρατού. Η αμυντική και διαπραγματευτική ισχύς της Ελλάδος – Κύπρου, δια της ισχύος των Όπλων και όχι των δαιδαλωδών διπλωματικών, ακάρπων διαπραγματεύσεων, μέχρι τώρα, έλαβαν τις πραγματικές τους διαθέσεις. Η Κύπρος έχει θωρακιστεί αποτελεσματικά. Η Ένωση αρχίζει να γλυκοχαράζει, οι δε Τούρκοι και ο ίδιος ο Ντεκτάς την βλέπουν, ως αναπόφευκτη. Οι Βρετανοαμερικάνοι (ΝΑΤΟ) εξοργίζονται και βρυχώνται και αναζητούν, ανατροπή των γεγονότων στην Κύπρο, που δυστυχώς έρχεται, με την απομάκρυνση της Μεραρχίας. Υπ’ όψη ότι ο Μακάριος, δέσμιος του πάθους της αρχομανίας του ήταν αντίθετος της παραμονής της Μεραρχίας στην Κύπρο.

            στ.       Δεύτερη Ανταλκίδειος Ειρήνη (Κεσσάνης-Αλεξανδρουπόλεως)

            Με φόντο την Κεσσάνη – Αλεξανδρούπολη, τέλη Δεκεμβρίου 1967, μεταξύ Γ. Παπαδόπουλου και Ντεμιρέλ, υπογράφεται μια νέα Ανταλκίδειος Ειρήνη. Το ρόλο του Ανταλκίδα, ανέλαβε ο Γ. Παπαδόπουλος. Αντικείμενο της διαπραγμάτευσης, η παραμονή στην εξουσία, με την ανοχή των Αμερικανών, του καθεστώτος της 21ης Απριλίου, αλλά και η απομάκρυνση της Μεραρχίας Κύπρου, η οποία, έγινε, εντός του Δεκεμβρίου 1967. Όλοι ήσαν ευχαριστημένοι. Ο Γ. Παπαδόπουλος και Μακάριος διότι, διατηρούσαν την εξουσία τους στην Ελλάδα και Κύπρο αντίστοιχα, καθώς και ειδικά ο Ντεμιρέλ, διότι δινόταν, η δυνατότητα στην Τουρκία, εκ του ασφαλούς, να επέμβει στην ανοχύρωτη, πλέον Κύπρο, όπως έγινε αργότερα το 1974, από τον Ετσεβίτ. Ιδιαίτερα ευχαριστημένοι, ήταν οι Αμερικανοβρετανοί, διότι απέτρεψαν την Ένωση Ελλάδος – Κύπρου, διατήρησαν τις βρετανικές βάσεις τους στην Κύπρο και βοήθησαν την Τουρκία, δια παντός μέσου να περάσει, δια πυρός και σιδήρου την Κύπρο, με τον Αττίλα 1 και 2.

            Ο Γ. Παπανδρέου, στας δυσμάς του βίου του, λυπημένος και απογοητευμένος, για την απομάκρυνση της Μεραρχίας, από την Κύπρο, με εκείνο το θυμοσοφικό ταλέντο που τον διέκρινε, είπε ¨Οι φαυλοκράτες πήγαν το Στρατό στην Κύπρο και οι στρατοκράτες τον έδιωξαν¨. Οι Τούρκοι πανηγύριζαν και μεταξύ τους κάποιοι Ελληνοκύπριοι. Η αποχώρηση της Μεραρχίας από την Κύπρο, υπήρξε το ¨Κύκνειο άσμα¨ της Ένωσης.

       3.  Βρισκόμαστε, προ των Πυλών, για την υπογραφή, μιάς Τρίτης Ανταλκιδείου Ειρήνης, που θα προδιαγράφει τον ενταφιασμό της Κύπρου;

            Το κλίμα στην Γενεύη, αρχές 2017, υπήρξε πολύ βαρύ. Η αισιοδοξία συγκρατημένη. Οι Τούρκοι συνεπικουρούμενοι και από το παρασκήνιο (Αμερικανοβρετανικό και από έναν ΟΗΕ, ποδηγετούμενο), ζητούν πάρα πολλά και δίνουν, αν δίνουν, ψιχία. Μεθοδεύουν δε, η Κύπρος, να είναι έρμαιο των οποιωνδήποτε ορέξεών τους, όταν το αποφασίσουν. Ομίλησε για αίμα ο κ. Ερντογάν. Άλλο το αίμα, που έχυσαν οι Ελληνοκύπριοι, μαχητές της ΕΟΚΑ, για την ανεξαρτησία της Κύπρου, ενώ οι Τουρκοκύπριοι υπήρξαν συνεργάτες και μίσθαρνα όργανα των κατακτητών. Και άλλο το αίμα κ. Ερντογάν, για κατάκτηση, κτηνωδία, γενοκτονία, βιασμούς, ατιμώσεις, ομαδικούς τάφους, αγνοουμένους κλπ των κατοχικών στρατευμάτων σας. Ας προσέξουμε, ιδιαίτερα , τις παγίδες, από το στημένο Αμερικανικό παρασκήνιο. Ο λακές ΄Αϊντε του ΟΗΕ, μόνο με φέσι, δεν προσήλθε στις συζητήσεις. Ας προσέξουμε τους φανερούς και κρυφούς ¨Ανανιστές¨ που δρουν, ως πεμπτοφαλαγγίτες. Ας γνωρίζουν, οι εκπροσωπούντες την Ελλάδα και την Κύπρο, στις διαβουλεύσεις αυτές, ότι είναι πολύ καλύτερος ο χαρακτηρισμός του ¨Εθνικιστή¨, από εκείνον του ¨προσκυνημένου προδότη¨.

       4.  Τελικό Συμπέρασμα – Δυσοίωνη Πρόβλεψη

            Η Ανταλκίδειος Ειρήνη 1 καθώς και η 2, έφεραν τον Αττίλα 1 και 2 και την κατάκτηση του 38% της Κύπρου. Μια τρίτη Ανταλκίδειος ειρήνη, εάν ήθεκλε υπογραφεί, όπως το μεθοδεύουν στη Γενεύη, θα φέρει τον Αττίλα 3, την κατάκτηση στη συνέχεια ολόκληρης της Κύπρου, μετά από μια καλοσχεδιασμένη και καλοστημένη κρίση, τον αφανισμό των Ελληνοκυπρίων και πάρα ,πάρα πολλά δεινά στην Ελλάδα. Επιβάλλεται ως εκ τούτου, εθνική εγρήγορση, σύνεση και ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗ.

 

                                                                        Παναγιώτης Χόχολης

                                                                        Αντιστράτηγος ε.α.

                                                Επίτιμος Διοικητής Ανωτάτης Σχολής Πολέμου

 

Βιβλιογραφία

– Εγκυκλοπαίδεια ¨ΔΟΜΗ¨

– Περιοδικό Στρατιωτικής Ιστορίας Ιούλιος-Αύγουστος 2012

– ¨Αυτοθυσία ΕΛΔΥΚ¨ Υποστρατήγου ε.α. Σπυρίδωνος Δελλή

– ¨Από την Ζυρίχη στον Αττίλα¨ Σπύρου Παπαγεωργίου