Έκθεση Ζωγραφικής- Γλυπτικής- Φωτογραφίας- Χαρακτικής

Το Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης & Παράδοσης, συμπληρώνει φέτος 6 χρόνια λειτουργίας στην Ξάνθη.
Όπως κάθε χρόνο, το ίδρυμα κλείνει τη χρονιά και υποδέχεται την νέα, διοργανώνοντας μια μεγάλη έκθεση.
Παρουσίασε τα προηγούμενα χρόνια στο φιλότεχνο κοινό της περιοχής, εκθέσεις όπως “καλλιτέχνες του 19ου αιώνα”, Γύζη, Ιακωβίδη Λύτρα κ.ά.. την έκθεση “η γενιά του 30” με έργα των Μόραλη, Τσαρούχη, κ.α., τους πρυτάνεις και καθηγητές της Α.Σ.Κ.Τ. όπως Μυταρά, Σόρογκα, Τέτση, Κοκκινίδη κ.ά.

Το Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης & Παράδοσης, συμπληρώνει φέτος 6
χρόνια λειτουργίας στην Ξάνθη.

Όπως κάθε χρόνο, το ίδρυμα κλείνει τη χρονιά και υποδέχεται
την νέα, διοργανώνοντας μια μεγάλη έκθεση.

Παρουσίασε τα προηγούμενα χρόνια στο φιλότεχνο κοινό της
περιοχής, εκθέσεις όπως "καλλιτέχνες του 19ου αιώνα", Γύζη, Ιακωβίδη Λύτρα
κ.ά.. την έκθεση "η γενιά του 30" με έργα των Μόραλη, Τσαρούχη, κ.α., τους
πρυτάνεις και καθηγητές της Α.Σ.Κ.Τ. όπως Μυταρά, Σόρογκα, Τέτση, Κοκκινίδη
κ.ά.

Στα πλαίσια αυτών των δραστηριοτήτων το Ίδρυμα θρακικής
Τέχνης & Παράδοσης διοργανώνει και φέτος έκθεση Ζωγραφικής- Γλυπτικής-
Φωτογραφίας- Χαρακτικής, των καθηγητών της Ανώτατης Σχολή Καλών Τεχνών της
Θεσσαλονίκης. Τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν στην Αίθουσα "Λίλιαν Βουδούρη"
στο κτίριο του Ιδρύματος , το Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2004 και ώρα 19.00.

Συμμετέχουν οι καθηγητές της Α.Σ.Κ.Τ. , οι οποίοι και θα
παραβρίσκονται στα εγκαίνια.

Φώτης Χατηιωαννίδης γλυπτική, Γιώργος Κατσάγγελος
φωτογραφία, Γιάννης Φωκάς ζωγραφική, Αριστόδημος Θεοφυλακτόπουλος ζωγραφική,
Γιώργος Γκολφίνος ζωγραφική, Ξενής Σαχίνης χαρακτική.

Σχετικά με την έκθεση

Είναι πολλοί εκείνοι που το τελευταίο χρονικό διάστημα
προσδιορίζουν την εποχή μας σαν τον καιρό της "ήττας". Αν θα φυλλομετρήσει
κανείς αυτές τις απόψεις, θα συμπεράνει ότι μιλούν για την ήττα της ζωή μέσα
στον καινούριο κόσμο, της ζωής που εγκλωβίστηκε στα αδιέξοδα που συνωστίζονται
πλέων στην καθημερινή μας ζωή, στα αδιέξοδα που διαμόρφωσε η αυτάρεσκη
νεωτερικότητα.

Ένας θεσμός όπως το Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων
Τεχνών του Α.Π.Θ. – σχετικά καινούριο – καλείται όχι μόνο να εκπαιδεύσει το
ζωγράφο, τον γλύπτη η τον χαράκτη της καινούριας εποχής αλλά και να αποπειραθεί
να τον διαπαιδαγωγήσει.

Να τον διαπαιδαγωγήσει έτσι, καταδεικνύοντας τα τεχνητά
αδιέξοδα. Γιατί τα άλλα τα λεγόμενα "αδιέξοδα" της τέχνης, σε τεχνικό η σε
εννοιολογικό επίπεδο είναι μόνο ρητορικά, εφόσον χωρίς αυτά η τέχνη δεν
υφίσταται.

Έτσι οι καθηγητές της σχολής, επιφορτισμένοι όπως και όλη η
εκπαιδευτική κοινότητα στο σύνθετο ρόλο, του δασκάλου και αρωγού, έχουν και μια
επιπλέον αποστολή σε σχέση με τους συναδέλφους τους.

Όντας οι ίδιοι καλλιτέχνες, που βίωσαν ανάλογες συνθήκες,
αναζητούν το καλλιτεχνικό τους στίγμα κινούμενοι σε δύο παράλληλες γραμμές που
έχουν την ίδια κατεύθυνση. Η πορεία τους, οποιαδήποτε πορεία, προϋποθέτει την
συνεχή επικοινωνία ανάμεσα στις γραμμές και όχι την ταύτιση, που ενδεχομένως να
διακηρύσσουν αρκετοί . Γιατί η ταύτιση θα αποβεί μοιραία για τον μαθητή. Το
αποτέλεσμα γνωστό και δεδομένο στους καλλιτεχνικούς κύκλους, δεν είναι άλλο από
την ακούσια και άμεση μεταφορά μορφολογικών και εννοιολογικών στοιχείων στο έργο
του σπουδαστή.

Η κλειστοφοβία, μια από τις ασθένειες των καλλιτεχνικών
σχολών, δείχνει να είναι μακρινό παρελθόν αφού η έξοδός της σχολής στα
καλλιτεχνικά πράγματα -στο βαθμό που το μέτρο επιβάλλει – είναι ορατή και
ενεργή.

Την αιτία θα πρέπει να την αναζητήσουμε στους επικεφαλής
καθηγητές των εργαστηρίων οι οποίοι δεν παραιτήθηκαν από την ιδιότητα του
καλλιτέχνη και συνεχίζοντας την καλλιτεχνική τους πορεία κατάφεραν να μπολιάσουν
την ενεργή συμμετοχή στην εικαστική σκηνή ως ζητούμενο στην λειτουργία των
εργαστηρίων τους.

Πολλοί είναι οι νέοι ζωγράφοι, γλύπτες και χαράκτες, που
μεταμορφωμένοι σε καλλιτέχνες έχουν ξεκινήσει την δική τους αυτόνομη πορεία μέσα
στην νεώτερη ελληνική τέχνη με εξαιρετικά αποτελέσματα.

Επειδή η εποχή μας έχει ήδη εξαφανίσει την ουσία της με την
πεποίθηση ότι αποτελείται από μερικότητες και επομένως είναι μάταιο να
αναζητήσει κανείς ευρύτερους σχηματισμούς η αξίες που να ανταποκρίνονται σε
ολότητες, η προσέγγιση της τέχνης θα πρέπει να γίνεται με προσοχή. Το οικοδόμημα
της σύγχρονης τέχνης, μπορεί να ανασκεύασε την ιστορία του ωστόσο δεν την
απομάκρυνε οργανικά.

Η θέση αυτή, δείχνει να υλοποιείται τόσο στα επιμέρους
εργαστήρια της σχολής όσο και στην εν γένει φυσιογνωμία της. Αυτό σημαίνει ότι
οι υπεύθυνοι την καλλιτεχνικών εργαστηρίων, με συνεχείς διαδρομές ανάμεσα στις
βασικές αρχές της τέχνης και τις επιμέρους προτάσεις των καιρών μας,
αναδεικνύουν και διδάσκουν την θεμελιώδη αρχή της καλλιτεχνικής έκφρασης που
είναι η διαπλοκή της τεχνικής, ως αξίας συνυφασμένης με την τέχνη, με τη
διαδικασία – ως πλαίσιο ερμηνείας και φορέα – της δημιουργίας μιας εικόνας ενός
έργου.

Γι αυτό και η πολυφωνία, ο πλουραλισμός και η ανεξαρτησία
της έκφρασης που οι ίδιοι οι καθηγητές αντιπροσωπεύουν ως καλλιτέχνες
αντανακλάται και στο διδακτικό τους έργο, ενώ δεν θα πρέπει να παραμερισθεί και
ένας ακόμη σοβαρός λόγος.

Πρόκειται για την καλλιτεχνική ταυτότητα των καθηγητών, της
σχολής, η οποία διαμορφώθηκε στο πλαίσιο ενός διεθνούς αισθητικού και
καλλιτεχνικού διαλόγου με την τέχνη. Κοσμοπολίτες με καλλιτεχνικό έργο
αναγνωρισμένο στον ευρύτερο ευρωπαϊκό χώρο βίωσαν οι ίδιοι τον παγκόσμιο
διάλογο, τις αντιφάσεις και τις συγκρούσεις της σύγχρονης τέχνης των περασμένων
δεκαετιών. Γι αυτό και το έργο τους διατυπώνεται στην παγκόσμια γλώσσα της
τέχνης και εδραιώνεται στο σημείο τήξης του παρόντος με του διαρκούς, και του
προσωπικού με το συλλογικό.

Η Ελλάδα δεν ήταν και -ας μη γελιόμαστε – δεν θα είναι στο
μέλλον, επίκεντρο της διεθνούς σκηνής της σύγχρονης τέχνης, αλλά ούτε είναι
ακόμα σε θέση να διεκδικήσει καλλιτεχνικές πρωτοβουλίες σε ένα ευρύτερο
εικαστικό στερέωμα. Απαιτούνται θεσμοί με ισχυρές, στέρεες και σαφείς δομές
προκειμένου να διατυπωθεί μια ουσιαστική καλλιτεχνική πρόταση.

Και τα γεγονότα δείχνουν ότι το Τμήμα Εικαστικών και
Εφαρμοσμένων Τεχνών του Α.Π.Θ. έχει μπει σε αυτή την τροχιά, ελισσόμενο ανάμεσα
στα αδιέξοδα των καιρών και των πραγμάτων.

Χάρης Σαββόπουλος

Ιστορικός και Κριτικός Τέχνης

Ημέρες και Ώρες λειτουργίας:Καθημερινά, εκτός Κυριακής, από
9.00εως 14.00 και από 19.00 έως 21.00

Διάρκεια: 18Δεκεμβρίου 2004- 18 Ιανουαρίου 2005

Σύλλογος των Φίλων του Ιδρύματος Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης

Αγαπητέ φίλε-η

Ο Σύλλογος των Φίλων του Ιδρύματος Θρακικής Τέχνης και
Παράδοσης που λειτουργεί εδώ και πέντε χρόνια στην πόλη μας, στηρίζει με τον
εθελοντισμό του την πλούσια Πολιτιστική και κοινωνική δράση του Ιδρύματος.

Με τη σκέψη Θράκη- Παράδοση- Πολιτισμός συνεχής και μόνιμη
ανάπτυξη και δημιουργία στον ακριτικό μας τόπο και πιστεύοντας στις δημιουργικές
απόψεις και ιδέες σας, σας προσκαλούμε να προσφέρετε με την παρουσία σας, τη
χαρά μια συνάντησης των μελών του συλλόγου Φίλων του Ιδρύματος Θρακικής Τέχνης
και Παράδοσης που θα πραγματοποιηθεί στις 18 .12.2004 και ώρα 18.30 στην αίθουσα
"Λίλιαν Βουδούρη" στο κτίριο του Ιδρύματος, στην οδό 12 Αποστόλων -Οδ.
Ανδρούτσου.

Στόχος, η ανταλλαγή απόψεων για την καλύτερη λειτουργία, η
δραστηριοποίηση των νέων μελών στις δράσεις του συλλόγου, η ενημέρωση των νέων
δραστηριοτήτων του Ιδρύματος στα έξι χρόνια λειτουργίας του στην Ξάνθη και
εγγραφές νέων μελών. Πρόγραμμα

18.00. Προσέλευση – ξενάγηση στα εργαστήρια – Bazar
(προσφορές έως και 50% σε πίνακες ζωγραφικής -χαρακτικά – φωτογραφίες -βιβλία
-παιχνίδια κ.α.)

19.0 Ανασκόπηση των δράσεων του Ιδρύματος

19.15 Αναφορά στις νέες δράσεις όπου μπορεί ο καθένας να
δηλώσει συμμετοχή.

19.30 Συζήτηση

20.00 Εγκαίνια έκθεσης των καθηγητών της Ανωτάτης Σχολής
Καλών Τεχνών Θεσ/νικης

20.20 Ξενάγηση στην έκθεση

20.30 Δεξίωση και συζητήσεις των ομάδων του συλλόγου.

Η παρουσία σας, μας είναι απαραίτητη και θα μας χαρίσει
ιδιαίτερη χαρά και τιμή.

Με εκτίμηση

Το Δ. Σ. του Συλλόγου

Σχετικά Άρθρα

Back to top button